ilk dişim

Sonunda ilk dişimiz çıktı. Dokuzuncu ayımıza dişimizle girdik. Birkaç gündür diş etlerindeki sertliği farketsemde diş görünürde yoktu. Özge teyzemiz farketti. Çok sevindik; bir de beyaz bir hediye alacağını söyleyince sevincimiz katlandı. Özge teyze üst kat komşumuz. Dokuz ay boyunca bizi besledi, büyüttü. Yaptığı her yemekten getirdi, yetmedi yemeğe de çağırdı. Her zaman yanımızda oldu. Doğum için yaptığım kelebek şeklindeki hediyeliklerden kapı süslerine, ilk banyomuza kadar yanımızdaydı.

Hamilelik ve sonrasında insanın desteğe ve yardıma çok ihtiyacı oluyor. Bu açıdan çok şanslıydım. Özge dışında iş arkadaşım Çokoprenses Ceren'in annesi hep yanımda oldu. Tüm sorularıma sabırla cevap verdi, veriyor. Ceren'in pusetini ve süt sağma makinesini de paylaşarak bizi büyük bir masraftan kurtardı. Buradan ikisine de teşekkür ediyorum. İnşallah bizim kız ileride teyzelerini arar sorar. Böyle zamanlarda insan anlıyorki hayatta dost biriktirmek çok önemli. Allah dostlarımızı yanımızdan eksik etmesin.