ayrılıklar uzundur

Öğretmen olmak bazen gerçekten zordur. Birçok sıkıntı bir yana bence en zoru ayrılmış anne ve babaların çocuklarını eğitmek. Onlar o kadar kırılgandır ki bazı zamanlar elim ayağıma dolanır.

Bu yazı ayrılan anne ve babalara...

"Ayrılıklar uzundur…
Şimdi çok uzaklardasın. Ve benim içim yanıyor. Çok yorgunum…
“Bir ayrılık, bir yoksulluk bir ölüm.” diyor şair. Biz ayrılıktan bahsediyoruz. Yüreğime bir kor düştü yanıyor. Gece uyurken ona bakıyorum yangınım büyüyor. Hep bir tarafı eksik kalacak, yanında ya annesi olmayacak ya da babası. Pazar günlerini sevmeyecek, çünkü anne ve babasıyla birlikte olamayacak. Basket sahasında anne ve babasıyla oynayan çocuklar görecek her an. Diyorum ya hep bir tarafı eksik olacak. Okulda formları içi burkularak dolduracak. Her hatası buna bağlanacak, insanlar üzülerek bazen de acıyarak bakacaklar yüzüne. Sen ya da ben büyürken tüm zamanlarını göremeyeceğiz. İlk kelimeleri, ilk adımları, okula başlayışı… Elinden tutup paylaşamayacağız o heyecanı. Heyecanla anlatamayacağız birbirimize bunları. Bizim de eksik kalacak bir tarafımız ve maalesef bu eksikler hiç tamamlanamayacak. Bayramlar zor gelecek ikiye bölünecek ruhu. Ya anne ya baba ayrımı yaşayacak ömür boyu. Ve çok sevdiğimiz çocuğumuza böyle bir yol çizmiş olacağız.
Gece uyurken ona bakıyorum yangınım büyüyor. O kadar masum ve savunmasız ki bize o kadar muhtaç ki. Gülerek bakıyor gözümün içine ve benim içim daha çok yanıyor. Ona layık gördüğümüz hayatı düşünüyorum. Ne diyeceğiz büyüyünce ona biz egolarımıza teslim olduk, arada seni unuttuk ve sen kayboldun. Bunun hesabını nasıl vereceğiz. Nasıl bakacağız çocuğumuzun yüzüne. Diyorum ya hep bir tarafı eksik kalacak. Ve ne yaparsak yapalım iyileştiremeyeceğiz bu yarayı.
Bir zamanlar birbirimizi çok sevdiğimize inandıramayacağız onu, çünkü o kadar küçük ki bizi hiç birlikte görmemiş olacak. Hatanın kimde olduğu da onun için önemli olmayacak, çünkü bu sonucu değiştirmeyecek. Hep bir umut olacak içinde annem babam bir gün birlikte olacak diye. Belki her gece bunun için dua da edecek. Ama annesiyle babası kendi hayatlarına dalmış olacak.
Evliliğini de etkileyecek bizim ayrılığımız. Birisini sevecek bir gün, isterlerken yanında kim olacak, o zaman da yüreğine acı düşecek. Yine eksilecek ruhunda bir şeyler, mutluluğu buruk olacak. Belki de evliliğe inancı kalmayacak.
Gece uyumadan önce annesiyle babasını öpemeyecek mutlulukla. Zamanının bir kısmını psikologlarda geçirecek. Ona göre ayarlayacak programını.
Birkaç fotoğraf karesinden ibaret olacak ailesi. İki ailesi olacak ama ikisi de yarım, ancak bir bütün edemeyecek iki aile.
Ve bunlar koca bir ömür sürecek .
İki arada kalacak bazen, şımaracak, hırçınlaşacak ve biz ona kızamayacağız. Çünkü o daima bize daha fazla kızgın olacak. Eksik kızgınlıkla öfkeyle dolmaya başlayacak. Ve biz anne ve babası olarak ne yaparsak yapalım hiçbir zaman bu yaşayacaklarını değiştiremeyeceğiz.
Bunları değiştirmemizin tek yolu ayrılmamak… Ayrılıklar uzundur, bir ömür sürer."